Zawezwanie do ugody
ofin.plDługiZawezwanie do próby ugodowej – co warto wiedzieć?

Zawezwanie do próby ugodowej – co warto wiedzieć?

<details> <summary>✅ Sprawdzone źródło informacji</summary> <p>Treści w tym artykule zostały przygotowane na podstawie aktualnych przepisów prawa oraz zweryfikowane przez redakcję Ofin.pl. Naszym celem jest dostarczanie rzetelnych, praktycznych informacji, które pomagają podejmować świadome decyzje finansowe.</p> </details> <ul style="list-style-type: disc; margin-left: 20px;"> <li>Zawezwanie do próby ugodowej to wniosek o podjęcie negocjacji z wierzycielem w celu ustalenia kompromisu w sprawie warunków spłaty długu.</li> <li>Złożenie zawezwania doprowadza do postępowania pojednawczego, w trakcie którego dłużnik i wierzyciel dyskutują możliwości rozwiązania sprawy pod nadzorem sędziego.</li> <li>Zawezwanie do ugody należy złożyć w sądzie rejonowym odpowiadającym miejscu zamieszkania lub siedzibie osoby, z którą chcemy się porozumieć.</li> <li>Koszt postępowania procesowego ponosi strona, która złożyła wniosek.</li> <li>Złożenie zawezwania do próby ugodowej powoduje przerwanie biegu przedawnienia od momentu wniesienia wniosku oraz daje możliwość zawarcia ugody spisanej przez sąd, którą można opatrzyć klauzulą wykonalności.</li> <li>Żadna ze stron sporu nie jest zmuszona do tego, aby stanąć przed sądem — zarówno wierzyciel, jak i dłużnik, mogą pojawić się na sali rozpraw dobrowolnie.</li> <li>Jeśli nie dojdzie do ugody, sprawa kończy się bez niej, ale sam wniosek i tak ma moc prawną (przerwanie przedawnienia).</li> </ul>

Co to jest zawezwanie do próby ugodowej?

Zawezwanie do próby ugodowej to wniosek o podjęcie negocjacji z wierzycielem mającej na celu ustalenie kompromisu w sprawie warunków spłaty długu. Po złożeniu zawezwania dochodzi do postępowania pojednawczego, w trakcie którego dłużnik i wierzyciel dyskutują możliwości rozwiązania sprawy pod nadzorem sędziego – jeśli dojdą do porozumienia, podczas sporządzania protokołu podpisują ugodę, zmieniającą warunki zadłużonej umowy.

    • Dla wierzyciela — sposób na ochronę roszczenia i formalne wywarcie presji.
    • Dla dłużnika — okazja do ustalenia dogodnych warunków spłaty zamiast natychmiastowej egzekucji.

Kiedy warto złożyć zawezwanie do próby ugodowej?

Zawezwanie do próby ugodowej warto złożyć, gdy:

  • gdy zbliża się termin przedawnienia roszczenia;
  • gdy dłużnik ignoruje wezwania do zapłaty;
  • gdy chcesz formalnie zaproponować raty, odroczenie lub umorzenie części długu;
  • gdy zależy Ci na udokumentowaniu, że podejmowałeś próbę polubownego rozwiązania.

Gdzie złożyć zawezwanie do próby ugodowej?

Zawezwanie do ugody należy złożyć w sądzie rejonowym odpowiadającym miejscu zamieszkania lub siedzibie osoby, z którą chcemy się porozumieć. Jeśli wierzyciel wzywa dłużnika do próby ugodowej, składa wniosek do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania lub siedziby dłużnika. Jeśli dłużnik wzywa wierzyciela do próby ugodowej, składa wniosek do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania lub siedziby wierzyciela. Wyjątek stanowi jedynie sytuacja, gdy nie jest znane aktualne miejsce zamieszkania wezwanego. Dopiero w takim przypadku wniosek można złożyć do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania lub siedziby wzywającego.

Co powinno zawierać zawezwanie do próby ugodowej?

Zawezwanie do próby ugodowej powinno zawierać:

  1. Oznaczenie sądu – wskazanie właściwego sądu rejonowego, do którego kierowany jest wniosek.
  2. Dane stron – dokładne oznaczenie wzywającego (składającego wniosek) oraz przeciwnika (osoby wzywanej do ugody), obejmujące imiona i nazwiska lub nazwy, adresy zamieszkania lub siedziby, numery PESEL lub NIP/KRS (jeśli są znane i wymagane).
  3. Dokładne określenie roszczenia – w zawezwaniu należy jasno wskazać, czego oczekujemy od drugiej strony, czy chodzi o wypłatę określonej sumy, czy wykonanie konkretnej czynności wynikającej z umowy.
  4. Zwięzłe opisanie okoliczności sprawy – krótki opis stanu faktycznego, z którego wynika roszczenie. Nie jest wymagane szczegółowe uzasadnienie roszczenia ani przedstawianie dowodów, jak w pozwie.
  5. Propozycje ugodowe – wskazanie proponowanych warunków zawarcia ugody, pokazujących wolę kompromisu.
  6. Podpis strony wnoszącej (wzywającego) – wniosek musi być podpisany przez osobę składającą wniosek lub jej pełnomocnika.
  7. Wymienienie załączników (jeśli są) – np. odpis wniosku dla strony przeciwnej, dowód uiszczenia opłaty sądowej.

Ocena zasadności wnioskowania o zawezwanie do próby ugodowej

Zawezwanie do próby ugodowej zostanie ocenione pod względem zasadności składanego wniosku. Dlatego przed złożeniem wniosku o zawezwanie do próby ugodowej, warto dokładnie przemyśleć, jaki cel ma zostać osiągnięty i jakie konsekwencje może nieść ta procedura. Składany wniosek nie sprawdzi się w każdej sytuacji, ponieważ jego skuteczność będzie uzależniona od okoliczności sprawy oraz strategii procesowej strony.

Dla wierzyciela zawezwanie najczęściej pełni funkcję zabezpieczającą — pozwala na przerwanie biegu przedawnienia roszczenia (zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 KPC), co jest szczególnie istotne, gdy termin dochodzenia należności zbliża się do końca. To także sygnał dla dłużnika, że sprawa jest traktowana poważnie i może trafić do sądu, jeśli nie dojdzie do porozumienia.

Dłużnik może potraktować zawezwanie jako formalną próbę rozpoczęcia negocjacji, zwłaszcza gdy wcześniejsze próby kontaktu zawiodły. Podjęcie negocjacji może być odbierane jako wyraz chęci uregulowania długu na kompromisowych warunkach, co często poprawia klimat rozmów i relacje między stronami.

Opłata sądowa od wniosku

Złożenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej wiąże się z obowiązkiem uiszczenia opłaty sądowej, której wysokość reguluje ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Przed złożeniem dokumentów warto sprawdzić aktualne stawki – mogą one ulec zmianie w wyniku nowelizacji przepisów.

Zgodnie z obowiązującym art. 23a ustawy, w 2025 roku opłata sądowa wynosi: 120 zł (jeśli wartość przedmiotu sporu nie przekracza 20 000 zł) lub 300 zł (jeśli wartość przedmiotu sporu przekracza 20 000 zł). W przypadku spraw o prawa niemajątkowe, opłata może być ustalana według innych zasad, np. jako część opłaty stosunkowej, jeśli taką przewiduje postępowanie procesowe.

Do wniosku należy dołączyć dowód uiszczenia opłaty (np. potwierdzenie przelewu). Warto również pamiętać, że zgodnie z art. 186 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli przeciwnik bez usprawiedliwienia nie stawi się na posiedzenie pojednawcze, sąd na wniosek wzywającego może obciążyć go kosztami związanymi z próbą ugodową, w tym kosztami stawiennictwa.

Co spowoduje złożenie zawezwania do próby ugodowej?

  1. Przerwanie biegu przedawnienia od momentu wniesienia wniosku.
  2. Możliwość zawarcia ugody spisanej przez sąd, którą można opatrzyć klauzulą wykonalności.
  3. Gdy ugody nie ma — sprawa kończy się bez niej, ale sam wniosek i tak ma moc prawną (przerwanie przedawnienia).

Jak przebiega postępowanie pojednawcze?

Postępowanie pojednawcze przebiega przed sądem, pod obserwacją sędziego. Czuwa on nad zgodnym z prawem przebiegiem negocjacji. Co ważne, żadna ze stron sporu nie jest zmuszona do tego, aby stanąć przed sądem — zarówno wierzyciel, jak i dłużnik, mogą pojawić się na sali rozpraw dobrowolnie. Na koniec rozprawy spisuje się protokół. Jeśli obie strony dojdą do porozumienia, zostanie podpisana ugoda.

Odmówienie zawezwania próby ugodowej

Zawezwaniu do próby ugodowej można odmówić – wezwany może nie stawić się w sądzie, ponieważ uczestnictwo w ugodzie jest dobrowolne. Jednocześnie strony mogą nie dojść do porozumienia w trakcie próby ugodowej, odmawiając swoim wzajemnym propozycjom. Nie niesie to ze sobą żadnych konsekwencji. W takim wypadku obie strony rozstają się po spisaniu protokołu. Jeśli wierzyciel chce kontynuować sprawę drogą sądową, musi złożyć pozew lub wniosek celem rozpoczęcia postępowania cywilnego.

Zawezwanie do próby ugodowej - Podsumowanie

Zawezwanie do próby ugodowej zwykle składa się w celu ustalenia zmiany warunków umowy z wierzycielem. Dłużnik może ubiegać się o niższe raty, często przez wydłużenie czasu spłaty, lub o chwilowe zawieszenie tego procesu. Jest to najlepsza droga do tego, aby wierzyciel otrzymał gwarancję spłaty zobowiązania, a dłużnik łatwiejsze do spełnienia warunki. Udział w postępowaniu jest dobrowolny, a koszty ponosi osoba, która składa wniosek. Jeśli ugoda zakończy się niepowodzeniem, sprawa skończy się bez niej, ale sam wniosek i tak spowoduje przerwanie przedawnienia.

Często zadawane pytania

Jaka jest różnica między zawezwaniem do próby ugodowej a mediacją?
Zawezwanie do próby ugodowej inicjuje postępowanie pojednawcze prowadzone przed sądem rejonowym, z udziałem sędziego, który jednak nie pełni roli mediatora, a jedynie nadzoruje próbę zawarcia ugody przez same strony. Mediacja to odrębny, dobrowolny proces pozasądowy (choć może być też prowadzona na skierowanie sądu), w którym neutralny i bezstronny mediator aktywnie pomaga stronom w komunikacji i dojściu do porozumienia, nie narzucając rozwiązań. Mediacja może dotyczyć szerszego zakresu spraw i jest regulowana innymi przepisami.
Czy ugoda zawarta przed sądem w wyniku zawezwania ma taką samą moc jak wyrok sądowy?
Tak. Ugoda zawarta przed sądem w ramach postępowania pojednawczego ma status ugody sądowej. Po nadaniu jej przez sąd klauzuli wykonalności, stanowi ona tytuł wykonawczy, który jest podstawą do wszczęcia egzekucji komorniczej, tak samo jak prawomocny wyrok sądu (zgodnie z art. 777 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego).
Czy złożenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg przedawnienia, nawet jeśli druga strona się nie stawi lub do ugody nie dojdzie?
Tak. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, sam fakt złożenia wniosku o zawezwanie do próby ugodowej (jako czynność przed sądem przedsięwzięta bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia) skutecznie przerywa bieg przedawnienia roszczenia objętego wnioskiem. Skutek ten następuje niezależnie od tego, czy strona przeciwna stawi się na posiedzenie pojednawcze oraz czy ostatecznie dojdzie do zawarcia ugody. Po zakończeniu postępowania pojednawczego (np. poprzez stwierdzenie przez sąd, że do ugody nie doszło) bieg przedawnienia rozpoczyna się na nowo.
Kto ponosi koszty postępowania pojednawczego, jeśli strony nie dojdą do porozumienia?
Podstawowy koszt to opłata sądowa od wniosku, którą ponosi strona składająca wniosek (wzywająca). Jeśli strony stawiły się na posiedzenie, ale nie zawarły ugody, sąd zazwyczaj nie rozstrzyga o zwrocie kosztów postępowania między stronami – każda ze stron ponosi własne koszty (np. dojazdu, ewentualnego pełnomocnika). Wyjątkiem jest sytuacja, gdy strona wezwana (przeciwnik) nie stawi się na posiedzenie bez usprawiedliwienia – wówczas sąd na żądanie strony wzywającej może nałożyć na przeciwnika obowiązek zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową (art. 186 § 2 KPC).
Czy zawezwanie do próby ugodowej dotyczy tylko roszczeń pieniężnych?
Nie. Postępowanie pojednawcze zainicjowane zawezwaniem do próby ugodowej może dotyczyć większości spraw cywilnych, których charakter na to pozwala (art. 184 KPC). Oznacza to, że można w ten sposób próbować zawrzeć ugodę nie tylko w sprawach o zapłatę (roszczenia pieniężne), ale również np. w sprawach o wydanie rzeczy, o ustalenie prawa, o zobowiązanie do określonego działania lub zaniechania, czy w sprawach ze stosunków rodzinnych (choć w tych ostatnich zakres dopuszczalności ugody może być ograniczony).

Komentarze

Empty comments
Zostaw swój komentarz!
Nie znaleźliśmy żadnej opinii o tym produkcie. Pomóż innym klientom. Podziel się swoją opinią jako pierwszy.
Dodaj komentarz
Twoja ocena
5
Dodaj komentarz
Twoja ocena
5